De echte zomer van 2011

De zomer van 2011 in Nederland was een van de slechtste zomers in honderd jaar; het leek erop regenbuien alleen maar werden afgewisseld door nog meer regenbuien. Het aantal zonnige augustusdagen was op een hand te tellen.

Hier in Pecs is dat anders. De afgelopen week heb ik mij regelmatig in de schaduw moeten verstoppen om af te koelen en te voorkomen dat ik niet zou verbranden. Want zoals men gewend van mij is: ik verbrand het snelste, maar heb nooit zonnebrandcreme bij me.

De afgelopen week is voor mijn gevoel mijn derde vakantie deze zomer geweest. Niet alleen het weer gaf mij dat gevoel, maar ook mijn planning van de week. Direct nadat ik mijn laatste blog vorige week dinsdag had geschreven, raakte ik aan de praat met een Nederlandse uitwisselingsstudent, Annemarij. Zij stond op het punt om met twee andere meisjes (Katti uit Duitsland en Kahori uit Japan) naar een wijngaard te gaan. Hongarije staat bekend als wijnland, en het landschap van Zuid-Hongarije wordt gekenmerkt door wijnranken die verder dan de horizon gaan.Een nadeel: de bus naar Villany ging maar twee keer per dag, en de laatste bus was al vertrokken.

Om de middag door te brengen ben ik met die meiden op een terrasje gaan zitten en hebben we uren kaartspelletjes gespeeld. De volgende dag zouden we om 5 uur opstaan om de vroege bus naar Villany te pakken; om deze reden was onze dinsdagavond zeer rustig.

Iedereen die mij wel eens in de ochtend heeft meegemaakt weet dat ik altijd moeite heb om uit bed te komen, en dat mijn ochtendhumeur tot ver in de middag kan aanhouden. Blijkbaar gelden deze pseudo-natuurwetten niet in Hongarije, want om 5 uur sprong ik uit mijn bed alsof ik dit elke dag deed. De busrit naar Villany -twee uur langs allerlei kleine Hongaarse dorpjes- gaf een mooi panorama van het Zuid-Hongaarse landschap: glooiende heuvels, maïsvelden en vooral heel veel wijngaarden. Villany zelf was ook heel mooi, en tot ver in de middag hebben we daar rondgehangen, gewandeld en wijn geproefd.

Donderdag ging Katti naar Boedapest: zij bleef slechts in Pecs voor een Hongaarse taalcursus en in Boedapest zou ze gaan studeren. Inmiddels waren er een heleboel nieuwe Erasmusstudenten aangekomen, waaronder een Duits meisje met de naam Catti (inmiddels heb ik ondervonden dat niet elk Duits meisje die naam heeft, dat leek slechts zo de eerste paar dagen). Waar ik de eerste twee dagen 's avonds met Katti in het zwembad bij onze dorm baantjes ben gaan zwemmen, ging ik donderdag- en vrijdagavond met Catti zwemmen. Donderdag en vrijdag zelf stonden in het teken van dingen kopen: pakken, borden, bestek, eten voor een aantal dagen, afwasmiddel etc.

Zaterdagavond was er een groot feest voor allerlei Erasmusstudenten, en ook gisteren was er een feestje voor alle uitwisselingsstudenten. Om feestjes zit in hier het komende half jaar waarschijnlijk niet verlegen!

Gisteren was eigenlijk de eerste serieuze dag die ik in maanden heb gehad: we werden om 11 uur verwelkomd door de staf van de Universiteit van Pecs in de Economie Faculteit. Daarna moesten er nog allerlei formulieren worden ingevuld in Geesteswetenschappen faculteit, waar ik mijn uren ga slijten. De GW facultteit heeft een eigen eetzaal, bar, en zelfs een zwembad. Vooral het zwembad maakte me erg blij: het zwembad op de campus werd namelijk zondag gesloten. Afgelopen week heb ik vier keer gezwommen, mijn plan is (afhankelijk van openingstijden en entreeprijs) om twee keer per week te gaan zwemmen.

Nu ik alweer aan het einde van mijn verhaal ben gekomen, bedenk ik me dat ik nog een paar dingen te melden heb: sinds gisteren heb ik dan eindelijk een roommate gekregen, en ik erger me eigenlijk nu al aan haar. Ik weet dat dit heel slecht is, maar deze ochtend had zij een introductiedag, en haar manier van opstaan gaat een uur lang gepaard met veel kabaal (in dergelijke gevallen steekt mijn ochtendhumeur opnieuw de kop op). In de andere kamer van het appartement wonen een Duits en een Koreaans meisje, die ik wel heel aardig vind. Ik hoop dat mijn kamergenoot niet altijd zo luidruchtig is, maar dat is een kwestie van afwachten.

Daarnaast heb ik me opgegeven voor een cursus Strategic Management, die samen wordt gegeven een Zuid-Koreaanse universiteit. Elke donderdagavond worden er skypesessies met Zuid-Koreaanse studenten georganiseerd om samen de basis van strategic management te leren. Ik heb hiervoor gekozen omdat dit me een unieke gelegenheid lijkt, en misschien wel de enige en laatste keer dat ik nog vakken buiten het geschiedenislemma kan volgen.

Tot slot zou ik het erg leuk vinden om wat kaartjes van iedereen te ontvangen: mijn kamer is nu erg leeg en onpersoonlijk, en ik denk dat een paar leuke ansichtkaarten mij meer thuis doen voelen. Mijn adres is: Boszorkany Hostel room 125a, Boszorkant utca 2, Pecs 7624, Hongarije.
- Tot volgende week!